Het vieren van vrijheid en vrede

Gisteren werden in Nederland de oorlogsdoden herdacht en vandaag wordt de vrijheid gevierd. Er is veel geschreven over vrijheid, over oorlog en vrede. Maar waar gaat het precies om bij deze grote thema’s? Hoe zouden tragische periodes uit het verleden en heden het beste herdacht kunnen worden? En hoe zou de vrijheid volgens jou het beste gevierd kunnen worden? Ik ben benieuwd naar jouw ideeën hierover. 


Zelf moet ik bij deze thema’s denken aan ‘leren van de geschiedenis.’ Wat is er in de afgelopen jaren veel gepolariseerd. Je bent voor of je bent tegen… een bepaalde president, een bepaalde politieke beweging, een bepaalde medische behandeling, vul maar in. Daarmee zijn relaties gebroken en is de menselijkheid op de tocht komen te staan; de liefde onder velen is koud geworden. Liefde is trouwens zo’n woord, als je het dan toch over grote thema’s hebt. Liefde is ook loslaten; het verdragen dat iemand een fundamenteel andere opvatting heeft dan jijzelf. Want waarom zou iedereen op deze planeet hetzelfde moeten vinden? Zelf nadenken vanuit connectie met je hart is een kostbaar goed. Als we vrijheid willen koesteren, zullen we ons bewust moeten worden van onze oordelen over anderen en een poging wagen niet langer bij te dragen aan het gepolariseer in deze wereld. En ja, ik zeg dit zeker ook tegen mijzelf.


Vrijheid is voor mij iets dat in mijn hart en in mijn hoofd zit; vrij zijn in denken, voelen en doen, zolang dat anderen en mijzelf niet schaadt. Ik wens je veel vrijheid en vrede toe, waar je je ook bevindt.